Chromatografia bibułowa tuszu do drukarki
Pierwsze doświadczenie pozwoli sprawdzić, jaki jest skład czarnego tuszu do drukarki (fotografia 1).
Pasek bibuły z naniesioną próbką umieszczamy w komorze chromatograficznej zawierającej warstwę acetonu (fotografia 2) tak, aby tylko koniec bibuły zanurzał się w rozpuszczalniku. Dzięki zjawisku włoskowatości aceton ?wędruje? w górę paska, ?zabierając? ze sobą substancje wchodzące w skład tuszu (fotografia 3). Rozwijający się chromatogram uwidacznia składniki analizowanej substancji (fotografie 4, 5, 6 i 7). Gotowe chromatogramy przedstawione są na fotografii 8. Czarny tusz do drukarki jest mieszaniną kilku barwników: ciemnoniebieskiego (najsilniej adsorbowany, zatrzymał się najbliżej plamy startowej), żółtego oraz fioletowego (najsłabiej adsorbowany, dotarł najdalej).
W drugiej próbie dokonamy rozdziału mieszaniny kolorowych tuszów do drukarki: niebieskiego (cyan), czerwonego (magenta) i żółtego (yellow) (fotografia 9).
Ponownie umieszczamy pasek bibuły z naniesioną próbką w komorze chromatograficznej wypełnionej acetonem (fotografia 10). Również w tym przypadku rozwijający się chromatogram uwidacznia składniki analizowanej mieszaniny (fotografie 11 i 12). Wyraźnie widoczne są barwniki niebieski i czerwony (fotografia 13), żółty został zaadsorbowany na samym początku i jest maskowany przez pozostałe składniki (brązowe zabarwienie znajdujące się blisko plamy startowej).