Frank Bursley Taylor
Frank Bursley Taylor (1860?1938) był synem adwokata mieszkającego w Fort Warn w stanie Indiana. Jako młody człowiek rozpoczął studia na Harvardzie, ale szybko stwierdził, że nie jest to zajęcie dla niego. Zajął się oglądaniem skał i w niedługim czasie stał się specjalistą glacjologiem rejonu Wielkich Jezior. Po raz pierwszy zaprezentował swoje poglądy na ruch kontynentów w formie abstraktu oraz wykładu podczas dorocznego spotkania Geological Society of America (GSA) w Baltimore (w stanie Maryland) 29 grudnia 1908 roku. W kolejnym 1910 roku biuletyn GSA (v. 21, str. 179?226) zamieścił artykuł Taylora, który uważa się za pierwszą w historii naukową dyskusję na temat dryfu kontynentalnego.
Taylor stwierdził, że kontynenty oddzieliły się w czasie trzeciorzędu. Jego idee były oparte na badaniach nad pasmami górskimi Andów, Gór Skalistych, Alp i Himalajów. Doszedł do wniosku, że te góry mogły powstać tylko w wyniku silnych nacisków bocznych.
Alfred Wegener badał anomalie wśród współczesnych mu roślin i zwierząt kopalnych i zrozumiał, że różnice te może wytłumaczyć jedynie dryf kontynentalny. Szczątki kopalnych gatunków zwierząt występowały po dwóch stronach oceanów, za szerokich do przepłynięcia. Ogłosił to w Niemczech w styczniu 1912 r. Ale wówczas, nawet z obszernym materiałem dowodowym, idea nie uzyskała akceptacji ? aż do 1960, kiedy ogromna masa dowodów przygotowanych przez Harry?ego Hessa, Freda Vine?a i Drummonda Matthewsa pokonała oponentów.
W Biuletynie w 1930 roku (v. 41, str. 431?473) Frank Bursley Taylor opublikował uzupełniający swoją teorię artykuł zatytułowany ?Korelacja trzeciorzędowych gór na różnych kontynentach?, w którym nadal głosił, że kontynenty poruszają się po powierzchni skorupy ziemskiej.
Frank Bursley Taylor zmarł w wieku 77 lat w Fort Warn.