Ruch bez wywierania siły na zewnątrz jest możliwy

Obserwacje ruchu komórek są powszechnie przeprowadzane na szklanym szkiełku pod mikroskopem. W tych warunkach komórki, co można zaobserwować, "czołgają się" po powierzchni. Ten ruch jest dość dobrze wyjaśniony - komórki przyczepiają się do powierzchni i używają punktów kotwiczenia, aby odpychać się do przodu. Czołganie jest jednak bardzo nieefektywne w naturalnym środowisku, w którym komórki poruszają się w złożonych środowiskach trójwymiarowych.

Naukowcy ze Szkoły Matematycznej w Bristolu zidentyfikowali inny mechanizm napędowy, który szczególnie dobrze nadaje się do ruchu komórkowego w tkankach, nie opierając się na przenoszeniu siły przez punkty kotwiczenia i podparcia. Okazało się, że samobieżny napęd bez trakcji (siły wywieranej na otaczające środowisko) jest możliwy, jeśli obiekt zbudowany jest z "aktywnej" materii, tak jak komórki. To szczególny rodzaj materii, wszechobecnej w systemach biologicznych, w której energia metabolizmu jest stale przekształcana w energię mechaniczną. Ta zdolność do generowania sił mechanicznych w sposób wewnętrzny, w masie komórki, umożliwia jej ruch bez wywierania sił na jej granicach (ścianach komórkowych).

Źródło: phys.org

Mirosław Usidus